Wczoraj nosiłam usmiech od ucha do ucha - bo nowy lokator przybył.
Ale ktos mi kiedys powiedział, że za chwile szczęscia płaci sie podwójnie...
Więc zaledwie dzień się zaczął - słowa mnie raniły... a raczej krzyki... i teraz juz naprawdę czuję, że nie mam swojego miejsca, nie ma w tu dla mnie miejsca... nie mam nawet gdzie się schować, nie mam nawet chwili na swoje myśli w samotności...
Płącz, płacz... będziesz płakać do końca życia. I nawet nikt nie zapłacze za Tobą jak umrzesz... nawet Twoj syn...
Głupia jesteś i przekazała Ci tę głupote i mama i babcia...
Tak, glupia jestem, że to wszystko znoszę... Że pozwalam na to, żeby moje dziecko to słyszało...
Cały świat musiał to słyszeć...
A mi serce krwawi z bólu - ale jutro będzie nowy dzień...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz